Kan het belangrijk zijn mensen uit de eigen omgeving mee uit te nodigen?
Moeilijke momenten in het leven overkomen letterlijk iedereen. Gelukkig vinden mensen dan vaak hun eigen manieren om weer verder te kunnen, al dan niet met hulp van anderen (vrienden, familieleden….) Soms lukt dat niet. Dan kan het vaak heel betekenisvol worden om beroep te doen op een hulpverlener.
Praten met een therapeut kan opluchten, nieuwe wegen zichtbaar maken, gevoelde blokkades zich doen oplossen. Tegelijkertijd blijft een therapeut altijd voor een deel ook een buitenstaander, iemand die geen deel uitmaakt van de eigen omgeving, en zo hoort het ook.
Het blijft de eigen omgeving (vrienden, familie, collega’s…) waarbinnen iemand verder zijn weg dient te zoeken.
Gesprek met een therapeut en gesprek binnen de eigen omgeving kunnen sterk complementair zijn: mensen uit de eigen omgeving kunnen mee worden uitgenodigd: het is dan de rol van de therapeut om een constructieve dialoog mogelijk te maken. Doel is samen betekenis te geven aan wat er aan de hand is, om uit te maken wat zorg verdient en wat er dient te gebeuren, wat helpend kan zijn…
Door Didier Tritsmans